چگونه محصولات کشاورزی به محصولات باارزش تبدیل می شوند؟ - وبلاگ تجهیزات الکترونیک

به گزارش وبلاگ تجهیزات الکترونیک، خبرنگاران/اردبیل عضو هیئت علمی دانشگاه محقق اردبیلی گفت: در دنیا امروزی تبدیل محصولات کشاورزی به محصولات موازی و باارزش، یک اصل برای فراوری ثروت مشروع و مضاعف است.

راضیه پوردربانی در گفت وگو با وبلاگ تجهیزات الکترونیک توضیح داد: استفاده از طرح های احداث صنایع تبدیلی برای محصولات کشاورزی لازم و ضروری به نظر می رسد و به طور مثال می توان برای محصول سیب زمینی در استان اردبیل کارخانجات فراوری چیپس، پوره سیب زمینی، خلال، پودر، سوخاری و... ایجاد کرد.

به باور این عضو هیئت علمی دانشگاه محقق اردبیلی، صنایع تبدیلی مـی توانـد با حفظ و نگهداری محصولات در آنها به گونه ای تغییـر و تبـدیل ایجـاد کند کـه امکـان مصرفشان در طی سال میسر باشد.

به گفته پوردربانی، صنایع تبدیلی با پیوند کشاورزی و صنعت، می تواند بستر مناسبی برای ایجاد فرصت های شغلی، اشاعه فناوری، تأمین احتیاج کالاهای اساسی مردم، رونق صادرات و ارزآوری غیرنفتی فراهم آورد.

وی ادامه داد: در ایران، توسعه صـنعتی نه تنها هیچ نسبتی با فرایند موجود در دنیا ندارد بلکه موجب غفلت از ارتبـاط آن با بخش کشاورزی نیز شده است که آثار سوی مالی - اجتماعی را در پی داشته است.

پوردربانی با اشاره به اینکه ایجاد صنایع تبدیلی و تکمیلی باید متناسب با پتانسیل های هر منطقه انجام گردد، اضافه نمود: سیب زمینی یکی از محصولات فراوریی در استان اردبیل است که توان رقابت با کشورهای اروپایی را دارا بوده و حتی از لحاظ کیفیت نسبت به ارقام اروپایی برتر است اما به علت کمبود صنایع تبدیلی در استان، شاهد خام فروشی این محصول باارزش اضافه نموده پایین هستیم.

عضو هیئت علمی دانشگاه محقق اردبیلی بیان نمود: یکی از مسائل محصول سیب زمینی استان اردبیل، آن است که فصل برداشت این محصول با سایر استان های فراوریکننده مثل استان همدان هم زمان می گردد که این امر به علت وفور این محصول در بازار، منجر به کاهش قیمت سیب زمینی در زمان برداشت می گردد به گونه ای که حتی کفاف هزینه های کشاورزان برای فراوری را هم نمی دهد.

کشاورزی موتور محرک توسعه مالی در ساختار شهری و روستایی

پوردربانی اضافه نمود: در این راستا، بهره مندی از انبارهای مدرن برای نگهداری سیب زمینی و فروش آن در فصل های پرتقاضا، شاید اولین راه حل ممکن به فکر خطور کند اما بااین وجود، صِرف انبار و نگهداری این محصول با فرض اینکه چند ماه پس از زمان برداشت بتوان با قیمت بالاتر این محصول را به فروش رساند، چندان ارزش اضافه نموده ای برای اقتصاد استان ایجاد نمی کند و فقط تا حدودی از ضرر و زیان کشاورزان می کاهد.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه بـسیاری از محـصولات کـشاورزی دارای زمان فراوری و مصرف متفاوتی می باشند، ادامه داد: فراوری یا برداشت این محصولات معمـولاً در یک زمان معین و کوتاه ولی مصرف در زمان طولانی تری صورت می گیرد.

وی با بیان اینکه بخش کشاورزی به عنوان موتور محرک رشد و توسعه مالی در ساختار شهری و روستایی صندلی ویژه ای دارد، ادامه داد: در واقع بخش کشاورزی به لحاظ دارابودن قابلیت های قابل توجه در تأمین مواد غذایی مردم و تهیه مواد اولیه بعضی از صنایع، شایان توجه است.

عضو هیئت علمی دانشگاه محقق اردبیلی با اشاره به اینکه سالانه در دنیا 4 میلیارد تن مواد غذایی فراوری می گردد که از این میزان حدود 30 تا 50 درصد (1.2 تـا 2 میلیـارد تـن) در اثر شرایط و روش های نامناسب داشت، برداشت، حمل ونقل، ذخیره سازی، توزیع و مصرف از بیـن می رود، تشریح کرد: ایـن حجـم از ضایعـات علاوه بـر مسائل اقتصـادی با آموزه های دینی ما هم در تضاد است بنابراین بـا مدیریـت مناسب، ایـن حجـم از ضایعـات می توانـد به عنوان مـواد غذایـی در چرخـه مصـرف قـرار گیـرد.